We gebruiken cookies op onze website.

Graphic Packaging deed de jongerenscan van Geldzorgen De Baas

‘Uit de scan komt heel duidelijk naar voren waaraan je moet werken’

‘Uit de scan bleek gelukkig dat de meeste van onze werknemers weinig last hebben van geldzorgen. Helaas zien we ook dat degenen die er wél mee kampen, daar flink onder lijden. Dus als zij ons alsnog zouden weten te vinden, kunnen we meteen het verschil maken. Maar dat is nog wel een opgave, want uit de scan blijkt ook dat we wat betreft praten over geldstress niet zo laagdrempelig zijn als we dachten. Daar moeten we echt wat mee.’

Vrijwel alle Nederlanders staan zonder het te weten regelmatig met een van hun producten in handen. Graphic Packaging maakt namelijk onder meer verpakkingen voor cornflakes, kroketten en magnetronmaaltijden. Het bedrijf heeft haar hoofdkantoor in de VS, maar heeft vestigingen in Hoogerheide en Bergen op Zoom. ‘En de vestiging in Port Loaise (Ierland) valt ook onder ons management,’ aldus human resource manager Manuela van Gent.
De organisatie die wordt aangestuurd vanuit de Nederlandse vestiging telt pakweg 400 medewerkers: 325 aan de machines (in twee-, drie-, en vierploegendiensten) en 75 ondersteunend. De locatie in Hoogerheide begon trouwens in 1964 als IMCA, maar werd in 2013 overgenomen door de Amerikaanse multinational.

Hoe kwamen jullie in aanraking met Moedige Dialoog?
‘We zijn aangesloten bij Samen in de Regio, een netwerkorganisatie in West-Brabant West met voornamelijk ondernemers en maatschappelijke organisaties. Samen zetten we ons in voor betekenisvol ondernemerschap. Daar is ook Moedige Dialoog lid van en tijdens een van de bijeenkomsten raakten we met elkaar in gesprek. Ze vroegen ons of we mee wilden doen aan de jongerenscan en dat leek me wel wat. Waarom? Gezien de inflatie en de stijgende prijzen kunnen er ook bij ons mensen in de problemen komen. Maar tot nu toe merken we dat pas als er een loonbeslag komt. Dus daar klopt iets niet en we hoopten dat de scan daar meer duidelijkheid over kon brengen.’

Was jullie bedrijfsleiding er ook voor te porren?
‘Mijn plantmanager was meteen enthousiast: dat gaan we doen. Ik heb nog wel aangegeven dat er ook een risico is, want je kunt ook een schietschijf worden voor mensen die simpelweg vinden dat de lonen omhoog moeten. Maar Moedige Dialoog heeft ons ook op dat punt heel goed begeleid. Een goed salaris betekent niet per definitie dat je nooit geldzorgen hebt, zeiden ze, iedereen kan door een samenloop van omstandigheden in geldnood komen. Mede daarom gaven ze ons de gelegenheid om de jongerenscan voor ál onze medewerkers in te zetten.’

Heeft de scan gezorgd voor de gewenste duidelijkheid?
‘Zeker! En gelukkig bleek dat we op de meeste punten dicht bij de normscore zitten. Bovendien bleek de impact van geldzorgen op het werk klein. Anderzijds hebben we als organisatie nog wel wat te doen, want kennelijk is er toch veel schroom om geldzorgen aan te kaarten bij HR of leidinggevenden. Vandaar misschien dat de medewerkers die wél problemen hebben, ook echt veel stress ervaren. Ze wachten te lang met hulp zoeken. We zullen dus op korte termijn zeker voor die enkelingen beter benaderbaar moeten worden. Tegelijkertijd moeten we voor de langere termijn zorgen dat we voorkómen dat de medewerkers die nu nog geen geldzorgen hebben daar in de nabije toekomst alsnog last van krijgen.’

Hoe nu verder?
‘We zijn in gesprek met Calista Timmermans van Moedige Dialoog over een passend vervolg. We hebben zelf wel wat ideeën, maar zij heeft meer kennis over wat werkt en niet werkt. Ze heeft ons sowieso heel goed begeleid. En altijd met begrip voor het gegeven dat dit soort dingen voor ons extra taken zijn, boven op ons vaste werk. Voor een productiebedrijf als dat van ons is het heel prettig om een partij te hebben die hart heeft voor de zaak en daarin ook heel volhardend is.’

Vind je aandacht voor geldzorgen een taak van de werkgever?
‘Idealiter moeten mensen hun eigen financiën regelen. Maar vanuit goed werkgeverschap moet je mensen ook de handvatten geven om zich verder te ontwikkelen. En dat kunnen ze alleen als ze niet dagelijks met geldzorgen kampen. Persoonlijk ben ik erg van “Mensen in hun kracht zetten”. Dat betekent niet dat je alle problemen voor hen gaat oplossen, maar wel dat je hen waar mogelijk ondersteunt om dat zélf te doen. Iets soortgelijks geldt trouwens voor eventuele laaggeletterdheid van medewerkers. En dat zijn niet allochtone werknemers, maar zeker ook autochtone. Uit de statistieken blijkt dat die laatsten een onderbelichte groep vormen die zonder extra begeleiding het gevaar loopt af te haken in de huidige samenleving. Er is vaak ook een taalkloof tussen kantoor en de werkvloer. Daarom zijn we in gesprek met de Taalbibliotheek hoe we erachter komen hoe groot de laaggeletterdheid is onder onze medewerkers en wat we eraan kunnen doen.’

Zou je de scan aanraden aan andere (productie)bedrijven?
‘Er komt heel duidelijk uit naar voren waaraan je moet werken. Je krijgt een beeld van wat er goed gaat, maar ook waar het nog hapert en in welke mate. Dat was bij ons dus in eerste instantie best even schrikken, want het klopte helemaal niet met mijn eigen beleving hoe we HR bedrijven. 
Het doen van deze scan past trouwens prima bij de veranderingsslag die we met HR aan het maken zijn. Een voorbeeld? Sinds kort werken we met positieve gezondheid en het bijbehorende spinnenweb, waarbij je kijkt naar diverse mogelijke oorzaken van bijvoorbeeld frequent ziekteverzuim, zoals geldzorgen en relatieproblemen. We zien als werkgever steeds duidelijker hoe al die dingen met elkaar samenhangen.’